Δέκα κοινωνικές και πολιτικές ευστοχίες

Δεν είναι τα πτυχία και οι τίτλοι που συλλέξαμε, οι εξετάσεις κι οι διαγωνισμοί που περάσαμε, οι θέσεις εργασίας που αλλάξαμε, ιδρώσαμε, εξελιχθήκαμε, δεν είναι οι εκλογές που κερδίσαμε και τα δημόσια ή συλλογικά αξιώματα που υπηρετήσαμε. Είναι αυτά, τα συγκεκριμένα, που καταφέραμε, η ρωγμή που ανοίξαμε για να περάσει η αλήθεια, η ζωή, η πρόοδος, η ειρήνη, η σύνθεση, η ελευθερία, τα δικαιώματα, η ελπίδα, δηλαδή οι ευρωπαϊκές αξίες. Γιατί αυτά μένουν μετά από εμάς.

1. Ως πρωτεργάτης της Κίνησης των 100 (εκλεγμένων στελεχών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα Πανεπιστήμια) διεκδικήσαμε, ματώσαμε αλλά πετύχαμε να διεξάγεται συνέδριο, να διεξάγεται πολιτικός διάλογος και να εκλέγεται η ηγεσία της ΟΝΝΕΔ αντί διορισμού, το 1984. Όταν το ξεκινήσαμε φαινόταν αδύνατο!
2. Τον Ιούνιο 1992, το 50,7% των Δανών απέρριψε με δημοψήφισμα τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η διαδικασία κύρωσης (που απαιτεί ομοφωνία) διεκόπη, η Ευρώπη συνταράχτηκε. Πρότεινα ως πολίτης και η Ευρωπαϊκή Έκφραση ως ένωση πολιτών στην κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη, να συγκαλέσει εκτάκτως την Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να κυρώσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Δημοσίευσα στην Καθημερινή της Κυριακής άρθρο μου υπό τον τίτλο "Κύρωση τώρα της συνθήκης του Μάαστριχτ". Η συνθήκη εγκρίθηκε με τεράστια πλειοψηφία και δημαγωγικές ή ιδεοληπτικές παρεκτροπές αντιμετωπίσθηκαν εν τη γενέσει τους, η δε Ελλάδα έδειξε πάλι τον δρόμο. Εισηγητής της ήταν ο Μανώλης Κεφαλογιάννης, με τον οποίο συνεργασθήκαμε νυχθημερόν. Φαινόταν αδύνατο!
3. Ως μέλος του Δ.Σ. της Κίνησης Πολιτών επί προεδρίας Λεωνίδα Κύρκου, ήμουν εκ των εμπνευστών και θεμελιωτών του θεσμού «Νησίδες Ποιότητας» υπό πρώτο Πρόεδρο της Ελλανόδικης Επιτροπής τον Γ. Ράλλη το 1998. Ο θεσμός συνεχίζεται με επιτυχία μέχρι τις μέρες μας και επιβραβεύει κάθε δύο χρόνια άτομα που ηγούνται συλλογικών πρωτοβουλιών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Όταν ξεκινήσαμε, ο έπαινος σπάνιζε, φαινόταν αδύνατο.
4. Μετά την πυρκαγιά του 1998 στον Νέο Βουτζά, δημιουργήσαμε με πρωτοβουλία μου ένα πρότυπο σύστημα εθελοντικής πυρασφάλειας, με πυροφυλάκια, δύο πυροσβεστικά οχήματα -δωρεές, Ευρωπαίους και διεθνείς εθελοντές, αναδασώσεις, καθαρισμούς κοινοχρήστων χώρων, τήρηση των όρων δόμησης και πολεοδομίας ως προς την προστασία του δάσους κλπ. Ο καθαρισμός για τον οποίο εξασφάλισα ιδιωτικές χορηγίες που προηγήθηκε της πυρκαγιάς του 2005 αποσόβησε πολύ χειρότερες συνέπειες. Με χρήματα που συνέλεξα σε εκδήλωση που οργάνωσα για την Παγκόσμια Ημέρα για τη Στοιβάδα του Όζοντος έγινε ευρεία αναδάσωση στα καμμένα εδάφη. Όταν ξεκινήσαμε μας έλεγαν αυτή είναι δουλειά του κράτους και των Δήμων, φαινόταν αδύνατο!
5. Συμμετείχα στην επεξεργασία της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο του Διαρκούς Φόρουμ της Κοινωνίας Πολιτών και στην επίσημη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με καινοτομικές προτάσεις που περιλήφθηκαν στο τελικό σχέδιο (2002-2004). Πολλοί πολιτικοί μας έλεγαν, «η χώρα μου πρώτα», είναι αδύνατον!
6. Αντί δώρων για τη βάπτιση του Δαμιανού Γιαννή το 2004, συλλέξαμε το ποσόν των €8.500 υπέρ των παιδιών που στεγάζει η εποπτευόμενη από το Υπ. Υγείας Ε.Γ.Ν.Υ.Α. (Ένωση Γονένων Νοητικώς Υστερούντων Ατόμων) στην Ανατ. Αττική, διαμέσου της Κοινωνικής Στήριξης. Τοποθετήθηκε κεντρική θέρμανση και αποκτήθηκε πετρέλαιο. Ευχαριστώντας μας στη χριστουγεννιάτικη γιορτή, γονείς και παιδιά με δάκρυα στα μάτια, μας είπαν «είναι αδύνατον»!
7. Το 2007/8, ως συντονιστής της Καμπάνιας των 800 ΜΚΟ για το Σύνταγμα μαζί με τον αείμνηστο Νικήτα Λιοναράκη, πετύχαμε να ψηφιστεί από τη Βουλή στο Άρθρο 16, παράγραφος 11 «Η ενίσχυση του εθελοντισμού και της κοινωνίας των πολιτών, που εκφράζονται ατομικά ή οργανωμένα, αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους». Παρότι ψηφίσθηκε και τη δεύτερη φορά όπως απαιτείται από το Σύνταγμα, δεν επιτεύχθηκε η πλειοψηφία των 180 και το αίτημα παραμένει εκκρεμές. Όταν το ξεκινούσαμε φαινόταν αδύνατο!
8. Εμπνευστής και οργανωτής εντός λίγων ωρών πλήρους σχεδίου συντονισμού των ελληνικών συλλόγων και φορέων στο Βέλγιο, μεταξύ άλλων και της μεγάλης διαδήλωσης στην Πλατεία Λουξεμβούργου στις Βρυξέλλες για την υποστήριξη του ΝΑΙ στο ελληνικό «δημοψήφισμα» το 2015. Εξασφαλίσαμε έκτακτες πτήσεις προς την Ελλάδα. Το Σάββατο μας έλεγαν, ότι το να οργανώσουμε διαδήλωση σε μόλις τρεις μέρες, την Τρίτη, ταυτοχρόνως με την αντίστοιχη στο Σύνταγμα, στο Βέλγιο είναι αδύνατον!
9. Δυναμική συμμετοχή στη διοργάνωση και την ίδια την Πορεία για την Ευρώπη που έγινε στις 25 Μαρτίου 2017 στη Ρώμη και οργανώθηκε από την Ένωση Ευρωπαίων Φεντεραλιστών, στο κεντρικό όργανο της οποίας συμμετέχω. Ενώ στην πορεία είχε τεθεί ο στόχος της συμμετοχής 3.000-5.000, τελικώς συμμετείχαν 15.000 άτομα απ’ όλη την Ευρώπη με απίστευτο παλμό και αποτέλεσε σταθμό του ευρωπαϊκού κινήματος, καθώς ανέστρεψε τον ρου σε μια δυσμενή περίοδο με την άνοδο λαϊκιστικών και εθνικιστικών δυνάμεων και ακολούθησε η εκλογή Μακρόν στη Γαλλία και άλλες φιλοευρωπαϊκές εκλογικές επιτυχίες. Συντόνισα και την ελληνική συμμετοχή. Όταν το ξεκινήσαμε μετά το BREXIT και την εκλογή Τράμπ, μας έλεγαν, είναι αδύνατο!
10. Ήταν μια μικρή γειτονιά βυθισμένη στη σιωπή πολλά χρόνια, στα 1.030μ. στα αιώνια δάση του Ζαγορίου, γενέτειρα των προγόνων μου. Παγκοσμίως ιδανικός τόπος για διάβασμα, περπάτημα και συζήτηση, γνώση, επίγνωση και έμπνευση, ελευθερία, γενναιοδωρία, συνεννόηση. Μοιραζόμαστε αυτά που μας γεμίζουν. Το σχέδιο - έργο ζωής Επέκεινα Χώρα σήμερα μετρά 4 κτίρια, με έναν κόμβο γνώσης κι έναν πολυχώρο συναντήσεων, ένα Αλώνι υπό μετατροπή σε υπαίθριο θέατρο και άλλους υπαίθριους χώρους, 60 δραστηριότητες, την προοπτική ένος κέντρου νεότητας στο βουνό, πάνω από 1.000 συμμετέχοντες μέχρι στιγμής απ’ όλον τον κόσμο με ισχυρή ανταπόδοση τα συναισθήματατα απόλαυσης και μια γειτονιά όπου αυξάνουν οι ποιοτικές επενδύσεις και αλλάζει άρδην το τοπίο. Το 2010 που ξεκίνησε ακουγόταν τρελλό, ήταν αδύνατο.